Karta charakterystyki - co to jest?

SDS (ang. Safety Data Sheet), dawniej w Polsce nazywana MSDS - Material Safety Data Sheet, znana jest również jako Karta Charakterystyki. Jest ona wymagana dla każdej substancji niebezpiecznej. Zabronione jest używanie tego typu materiałów w działalności zawodowej bez karty MSDS. Obowiązek ten wynika z artykułu 31 rozporządzenia REACH [Rozporządzenie (WE), nr 1907/2006]. Ten wielostronicowy dokument opisuje zagrożenia związane z substancją chemiczną lub mieszaniną, a także dane fizyczne i chemiczne. Zawiera on informacje o zagrożeniach związanych z określonymi produktami oraz wskazówki, jak z nimi postępować. Przed importem towarów niebezpiecznych należy upewnić się, że certyfikat MSDS jest ważny.

Co to jest karta charakterystyki?

Dokument ten zawiera następujące podstawowe informacje:

• - dane producenta,
• - opis produktu
• - model produktu
• - skład chemiczny
• - poszczególne substancje.
• - właściwości chemiczne i fizyczne
• - instrukcje bezpieczeństwa: Metody gaszenia pożaru, reakcja materiału, bezpieczne pakowanie i transport, zagrożenia, ryzyko związane z użytkowaniem, raport toksyczności, informacje o sposobie utylizacji produktu.

Cele związane z MSDS

Głównym celem tej strony internetowej jest informowanie o możliwych zagrożeniach związanych z substancją (mieszaniną), bezpiecznych metodach stosowania produktu, sposobach minimalizowania ryzyka oraz odpowiednich krokach, które należy podjąć w przypadku skażenia lub innej niebezpiecznej sytuacji. Chroni to zarówno środowisko, jak i zdrowie ludzkie.

Kto jest odpowiedzialny za przygotowanie MSDS?

Karta charakterystyki musi być przygotowana i wprowadzona do obrotu przez producenta, jego przedstawiciela lub importera produktu chemicznego. Przygotowanie merytoryczne (tzn. powinno obejmować procedury formalne oraz klasyfikację i opis zagrożeń.

Sprawdź także: Domestos karta charakterystyki.

Rozporządzenie REACH

Karta charakterystyki jest dokumentem, który odnosi się do europejskiego rozporządzenia REACH. Zostało ono przyjęte przez UE w celu poprawy ochrony środowiska i ochrony zdrowia ludzkiego przed zagrożeniami związanymi ze stosowaniem substancji chemicznych. Ma ono również na celu poprawę konkurencyjności i wydajności przemysłu chemicznego UE. W rozporządzeniu zachęca się również do stosowania alternatywnych metod oceny ryzyka w celu ograniczenia badań na zwierzętach.

Artykuł 31 ust. 8 rozporządzenia REACH stanowi, że karta charakterystyki substancji chemicznej jest udostępniana nieodpłatnie w formie elektronicznej lub papierowej. Musi ona zostać dostarczona nie później niż w dniu, w którym substancja lub mieszanina została dostarczona po raz pierwszy w następujących przypadkach.

• - Jeżeli substancja lub mieszanina spełnia kryteria klasyfikacji jako niebezpieczna zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008,
• - Jeżeli substancja jest trwała, toksyczna, wykazująca zdolność do bioakumulacji i toksyczna lub bardzo trwała i wykazująca bardzo dużą zdolność do bioakumulacji, zgodnie z załącznikiem XIII.
• - Gdy substancja jest umieszczona na liście ustanowionej zgodnie z art. 59 ust. 1 (tzw. "Lista kandydacka") z powodów innych niż wymienione powyżej.

Dostarczanie Kart Charakterystyki: Wymagania

Dostawca musi dostarczyć odbiorcy na jego żądanie Kartę Charakterystyki substancji chemicznej. Mieszanina nie może być jednak zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z tytułami I i II rozporządzeń (WE) nr 1272/2008.

Substancja, która stanowi zagrożenie dla środowiska lub zdrowia ludzkiego w indywidualnych stężeniach większych niż 1 % wagowy w przypadku mieszanin nie będących gazami i 0,2 % objętościowy w przypadku mieszanin będących gazami.

W mieszaninach nie będących gazami minimalne stężenie jakiejkolwiek substancji należącej do kategorii 2 substancji rakotwórczych, kategorii 1A, 1B lub 2 substancji działających szkodliwie na rozrodczość, kategorii 1 substancji uczulających skórę, kategorii 1 substancji uczulających drogi oddechowe, kategorii 1 substancji wywierających szkodliwy wpływ na laktację, kategorii 1 substancji trwałych i wykazujących bardzo dużą zdolność do bioakumulacji zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XIII lub substancji ujętych w wykazie sporządzonym zgodnie z art. 59 ust. 1 jest stosowane do identyfikacji substancji, które stanowią zagrożenie dla środowiska lub zdrowia ludzkiego w indywidualnych stężeniach większych niż 1% wag. 59 ust. 1 jest stosowana do identyfikacji substancji, która przekroczyła wspólnotowe najwyższe dopuszczalne stężenia w środowisku pracy.

Karta charakterystyki - o czym należy pamiętać?

• - Należy ją aktualizować i uzupełniać zgodnie z wytycznymi zawartymi w ustawie o substancjach i mieszaninach chemicznych (przy każdej zmianie prawnej, zgodnie z wytycznymi zawartymi w ustawie o substancjach i mieszaninach chemicznych oraz rozporządzeniami wspólnotowymi).
• - Produkty przeznaczone na rynek zagraniczny powinny być przygotowane i wydane przez osoby wykwalifikowane (odpowiednia wiedza merytoryczna itp.) w kraju, do którego są przeznaczone. w zakresie chemii, prawa, toksykologii itp. ).
• - Powinny one uwzględniać specyficzne potrzeby i wiedzę każdego użytkownika.
• - Nomenklatura służąca do opisu i klasyfikacji zagrożeń jest wyraźnie określona w każdym kraju. Nie ma gwarancji, że przepisy będą przestrzegane w dosłownym tłumaczeniu.
• - Przy wprowadzaniu na rynek polski wymagane jest zgłoszenie do Biura do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych.

Kraje NAFTA (Stany Zjednoczone Ameryki, Kanada i Meksyk) mają własne przepisy dotyczące formularza karty charakterystyki substancji niebezpiecznej. Przepisy te wymagają, aby przedsiębiorca z siedzibą w UE eksportujący substancje do NAFTA dostarczył wraz z produktami dwie karty charakterystyki. Pierwsza z nich musi spełniać wymagania UE. Druga musi być zgodna z normą ANSI Z.400.1-2004.